This text was written for the Booklet of the Yoga Congress of the EUY in Zinal 2025

Abhyāsa and vairāgya, the pillars of transformation

By Liesbeth de Beurs

For the Dutch version, please scroll down

 

Abhyāsa and vairāgya are also called the pillars of transformation in yoga.

It is the dance between willpower, effort, practice and acceptance, letting go and being detached.

Live life with 100 percent dedication and let go of all expectations.

Do not be attached to the fruits of your actions.

Trust in the true Self.

My favorite slokas are written in the Mundaka Upanishad, the path of liberation:

  1. Like two golden birds that live in the same tree, so are, inseparable, the lower and the higher Self.

One eats the fruits that ripen on the tree of life, the other watches silently.

  1. Living in the same tree, one is filled with care, bound to his earthly form he does not know his glory,

But as soon as he sees the other, he is freed from care and knows his true Self.

  1. Through truth, contemplation, self-control, guided by insight and by always right action one sees that divine Self, which shines in a pure heart.
  2. What the eye cannot see, and the ear cannot hear, what speech cannot speak, and taste cannot taste, can only be known when the mind is at rest, then one knows the indivisible one Self, in the hollow of the heart.
  3. The mind is filled with sense-experience,

he who sees and speaks and feels and hears knows no rest,

peace comes to him who purifies the lower mind,

then one knows the indivisible one Self, in the hollow of the heart.

Source: The mystery of the Self, Upanishads, p. 210, dr. W.H. van Vledder.

I see myself as the sunbeam and knows where it comes from and recognize my source.

I AM THAT!

With love and LIGHT,
Liesbeth de Beurs

Abhyāsa en vairāgya

 

Ook wel de pilaren van de transformatie in de yoga genaamd.

Het is de dans tussen wilskracht, inspanning, beoefening en acceptatie, loslaten en onthecht zijn.
Leef het leven met 100 procent inzet en laat daarbij alle verwachtingen los.

Wees daarin niet gehecht aan de vruchten van de acties.

Vertrouw in het onnoembare.
Mijn favoriete sloka’s staan in de Mundaka Upanishad, het pad van bevrijding:

  1. Als twee goudglanzende vogels die wonen in dezelfde boom, zo zijn, onafscheidelijk, het lager en het hoger Zelf.
    De ene eet de vruchten die rijpen aan de levensboom, de andere kijkt stil en zwijgend toe.
  2. Wonende in dezelfde boom is de één van zorg vervuld, gebonden aan zijn aardse vorm kent hij zijn glorie niet,
    Maar zodra hij de ander ziet, wordt hij bevrijd van zorg en kent zijn ware Zelf.
  3. Door waarheid, overpeinzing, zelfbeheersing, geleid door inzicht en door steeds juist handelen ziet men dat goddelijk Zelf, dat straalt in een zuiver hart.
  4. Wat het oog niet kan zien, en het oor niet kan horen, wat de spraak niet kan spreken, en de smaak niet proeft, kan slechts worden gekend als het denken in rust is, dan kent men het ondeelbaar ene Zelf, in de holte van het hart.
  5. Het denken is vervuld van zintuigelijk ervaren
    geen rust kent hij die ziet en spreekt en voelt en hoort,

de vrede komt tot hem die het lager denken loutert,

dan kent men het ondeelbaar ene Zelf, in de holte van het hart.
Bron: Het mysterie van het Zelf, Upanishaden,blz 210, dr W.H. van Vledder.

 

Ik zie mezelf als de zonnestraal en ik zie waar deze vandaan komt en herken mijn oorsprong.


With love and light,
Liesbeth de Beurs